Woensdag stond ik tegen 8:30 uur al aan het zwembad dat dan pas voor het publiek z’n deuren opende. Ik was jaloers op de zwemmers die al bezig waren : de para’s van Diest, die hebben daar een uurtje voor hen gereserveerd, het zwembad voor 5 man. Maar hé, je hoort me niet klagen, want toen zij het water uitgingen waren wij met 3. Het zwempubliek bestond uit 2 duidelijk gepensioneerden en mezelf. De eerste twee – oeps – dat klinkt niet goed – zwommen op hun dooie gemak, het hoofd boven water houdend, ik zwom mijn gewone baantjes op snelheid.
Geen probleem tot hier. Plaats genoeg. En toen gebeurde iets wat ik nog nooit gezien had, toch niet daar. Er kwam een school met 3 klassen oudere leerlingen. Ik schat dat het vijfde of zesdejaars waren. Zij stonden allemaal met een plankje in de hand aan de startblokken, massaal over de hele breedte van het zwembad.
Wij – de 3 dus – zwommen net richting startblokken en waren ongeveer bij de startblokken toen de leerkracht zei ‘allemaal het water in‘.
Die leerkracht had niet eens gekeken dat wij daar met 3 juist aan ’t zwemmen waren en die leerlingen, daar waren wij zeker onzichtbaar voor. Zij sprongen allemaal tegelijk het water in, wat zoiets gaf als een resem bommetjes in ’t water.
De oudere dame ging al kopje onder en de oudere man was compleet het noorden kwijt tussen dat gekwebbel en gespartel van die 17jarigen. Ik maakte onmiddellijk rechtsomkeer en zwom zo hard ik kon terug de andere richting uit en was algauw weer aan de overkant.
De redder die het allemaal had gezien zei : misschien is er ergens een rustig plekje te vinden, maar dat was er niet. De oudere dame kwam al hoestend uit het zwembad. Geen 2 minuten later en wij stonden alle 3 al in de – plots heel vuile !- zwembadgang. Geen van ons had er nog zin in. Ik zocht een hokje en vond het ene na het andere hok vol met kleren, schoenen en zakken.
Het was duidelijk : dit zwembad was bezet in de zin van een vijandelijke bezetter.
Toen ik naar huis reed heb ik me – ik werk tenslotte ook met jongeren – afgevraagd hoe dit mogelijk was. Wou die leerkracht er ons duidelijk ‘uit’ of had hij ons echt niet gezien ? Of dacht hij dat we wel zouden vluchten voor zoveel geweld (wat het geval was) ? Was die leraar het beu om dingen te vragen aan die leerlingen en liet hij ze maar doen wat ze wilden omdat hij er toch niet tegenop kon ? Was het gewoon toeval dat ze gang in 10 minuten voorzien hadden van het vuil aan hun schoenen in het natte gedeelte (er zaten 10 geklede leerlingen in het zwembad, what’s the point ?).
Ik weet het niet. Maar ook de redders zagen het als problematisch en raadden mij aan om op een ander uur terug te komen.
Jongeren moeten ook leren zwemmen en het zwembad is van iedereen, je hoort me hierover niet klagen. Maar er zijn oplossingen voor het geval je het zwembad ook nog voor het publiek openlaat als er scholen komen.
- Reserveer banen voor de scholen en banen voor het publiek, desnoods 1 baan. In sportoase Leuven doen ze dat zo en dat werkt prima. Het is volgens mij ook veel veiliger.
- Zet een schema op internet over de bezetting van het zwembad. Ook weer een idee van sportoase Leuven, je kan uur tot uur zien hoeveel banen bezet zijn, zij het door scholen of sportclubs.
- zorg altijd en immer voor veiligheid, hier ligt een verantwoordelijkheid bij iedereen maar vooral bij de begeleiders van klassen, clubs en redders. Er is echt wel een zwemetiquette !
Samengevat heb ik geleerd dat het beste uur 11.30 uur blijft. Scholen weg en de ‘middagpauze-zwemmers’ zijn er nog niet. Of 7 uur natuurlijk, met of zonder para’s !
Kaat loopt, zwemt, fietst .... 