Kerstvakantie: Een week feesten en een week terug naar de natuur met z’n twee

December is best pittig

December blijft voor mij best wel een pittige maand. Alles lijkt zowat bijeen te komen: het afronden van het jaar, het voorbereiden van de feesten, het genieten van de vele sociale contacten.

Het gebeurde dat ik opnieuw aan het werk ging na de vakantie en vermoeider was dan ervoor. De ontgoocheling was dikwijls groot: had ik zo uitgezien naar deze weken en gingen ze op aan allerlei activiteiten en was er nauwelijks tijd om om even stil te staan.

Op zoek naar evenwicht

Zo’n 7-tal jaren geleden gooiden we het roer om. Er zou 1 week gefeest worden: tijd voor vrienden en familie, sociale events, etentjes en lekker bijpraten. Daarna 1 week met z’n tweeën op een plaats vol rust. Het leek een geweldig goed recept te zijn.

Dit jaar zijn we, net zoals vorig jaar in Borger, in de provincie Drenthe (NL). We huren er een huisje met alle comfort en vullen onze dagen met lezen en wandelen. We hoeven de straat maar over te steken en we zijn in een groot natuurgebied, deel van de Hondsrug. Er zijn zowel aangeduide wandelingen als wandelknooppunten, dus hoeven we nooit echt op zoek naar veel inspiratie.

In het huisje zitten we onder een dekentje en lezen ongestoord met een kop thee.

Wandelen regen, veel regen

En wat met de regen? Het regent inderdaad veel, dag na dag. Gelukkig vallen de meeste paden nog mee, we hebben al erger gekend, of het moet zijn dat we ondertussen al zoveel gewoon zijn dat we niet meer opkijken van schoenen in het water tot aan onze hiel. Gelukkig zijn we er altijd op voorzien. Eenmaal thuis nemen we een warme douche en trakteren we ons op een warme chocomelk.

Wij liepen het natuurgebied binnen via de Rolderstraat (Borger). Wie interessen heeft in de route kan het kaartje vinden tussen de foto’s.

Voor ons is zo’n ‘sociale week’ en een ‘week alleen in de natuur’ het perfecte recept voor een kerstvakantie met alleen maar voordelen.

Wat zijn voor jullie de belangrijkste momenten in deze kerstvakantie?

Kaat loopt is onderdeel geworden van DeWereldvanKaat

Deze sportblog is onderdeel geworden van mijn andere blog : www.dewereldvankaat.be. Daar blog ik verder over mijn sportervaringen : lopen, fietsen, wandelen, zwemmen en hopelijk in de nabije toekomst ook nog eens triatlon !

Overmoed komt …. (te veel en te hard lopen)

When I go for a run, often I’ll want to run as far or as hard as I can … and then I’m exhausted, and less likely to want to run tomorrow.

Let’s do less, and leave some in reserve. And enjoy the less that we do even more.

Hier gelezen

Je zou denken dat ik het ondertussen al geleerd heb na al die jaren, maar nee hoor. Dit kalenderjaar ben ik de afstanden behoorlijk gaan verlengen. Tot mijn grote verbazing ging dat goed. De snelheid zat er (nog) niet in, maar hé, sneller én langer kunnen lopen en dat in één beweging doen is misschien wel veel gevraagd.

Omdat dat lopen zo goed ging dacht ik : ik ga weer flink zwemmen. En tussendoor ook Aktiviatochten wandelen. En die fiets, dat moet ook. De grafiekjes waren mij goedgezind.

Maar ik merkte ook een vorm van sleur en vooral ik werd altijd maar moeër.

Naar verluidt is rust deel van de training. Ik zal het maar geloven zeker ?

De lente hou je ook niet tegen

Toen ik zondag mijn duurloopje liep kon mijn geluk niet op. In korte broek ! In T-shirt ! En heimelijk genieten van de eerste katjes aan de bomen, voelen dat het toch gaat gebeuren : lente !

Van het werk thuiskomen en merken : hé, er is nog altijd daglicht ! Turen naar de tuinmeubels en denken ‘zou ik ?’

De lente is vol belofte.

Uit de comfortzone en meteen al gedwarsboomd

Ik ben terug begonnen met een schema en dat is niet min. De eerste 3 weken liep ik mijn gebruikelijke 5 kilometerrondjes. Nee, dat is niet veel, maar goed, die zaten in mijn benen.

Op week 3 moest ik al een paar keer 7 km lopen. Dat is 2 kilometer bij en verhoudingsgewijs is dat wel veel (een kleine 50 procent meer). Deze week (week 4 dus) ging dat meteen naar 10,5 km.  Dat is in 4 weken tijd een verdubbeling van de afstand.

In principe moet dat lukken natuurlijk, ik heb een hele tijd lang die afstand niet meer gelopen maar ik heb ‘m ook al heel veel gelopen en ook heel wat langere afstanden. Maar in tegenstelling tot de lichamen van al die getalenteerde sporters, juicht mijn lichaam een inspanning die plots dubbel zo groot is niet toe. Dat lichaam (en ik geef toe, ook de geest) zegt “Hou ons in de comfortzone, waarom ga je nu zo moeilijk doen ?”.

Comfortzone mag dan wel comfortabel zijn, het brengt je ook wel niet verder. Dus zag ik deze morgen de zon en dacht : we gaan die 10,5 kilometer gewoon doen. NIET in de val lopen van de snel te lopen want dan zal dat lichaam (terecht) zeggen dat ik overdrijf en dan moet ik dat geen keren meer herhalen.

Dus nam ik mijn Garmin (620) en wou de 10,5 kilometer inplannen en ondertussen naar Friedl Lesage luisteren om 11 uur op de radio. Want verveling, da’s ook een dwarsbomer, maar met Friedl tussen mijn oren zou dat geen probleem zijn.
Volgende week staat er een training van 12,5 kilometer op het schema, dus je ziet hoe snel die afstanden stijgen. No way van trainingen over te slaan, het wordt alleen maar erger langer.

Ondertussen is het bijna 12 uur en Garmin Connect blijft rommelen. Dat hij mijn toestel niet kent. Dat hij niet wil versturen (wel naar de Swim, naar de Edge), dat hij updates nodig heeft en dat hij gewoon niet wil.

Gelukkig registreert hij nog  (het valt nog te bezien na al die updates) en ik zeg aan mezelf dat er ooit een tijdperk heeft bestaan waar mensen liepen zonder GPS.  Het lopen gebeurt tenslotte met de benen en niet met al die high-tech. Het toont meteen ook hoe ik wel een beetje vastzit aan dit alles.

Wat is mijn grootste vrees ? Dat ik te snel ga lopen. De afstand is geen probleem, ik heb die uitgetekend in Map My Run en ik weet welke toer ik moet lopen om 10,5 kilomter te lopen. Het lief zegt terecht ‘je kan toch kijken hoe snel je loopt’ (dus zonder de piep) en dat is natuurlijk ook waar, al vind ik het maar niets om continu te moeten kijken.

Ondertussen (de updates zijn op dit eigenste moment bezig) heb ik het gevoel dat ik hier al mijn tijd verdoe en dat ik nu al op de terugweg had moeten zijn.

Zal ik het gewoon doen, zonder GPS en met een doodgewone klok ? Als ik tenslotte traag moet lopen, wat kan er mis gaan ? Die afstand alvast niet. En nu is de zon er toch ?

Update : na 2 uur gevloek krijg ik hier het schermpje dat ‘update geslaagd’ en staat mijn duurloop van 10,5 kilometer op het schermpje van de 620. Mijn hartslag zit van al die frustratie wel al onmiddellijk hoog ! 

This girl can !

Als ik loop zweet ik. En niet een beetje. Mijn haar wordt bij tijden kliedernat, al een reden op zich waarom ik een pet draag. Bij tijden ziet mijn hoofd als een rode tomaat en kijken niet sportende mensen naar mij alsof ik een doodswens heb.

Als ik in Runnersworld blader – heel graag trouwens – dan vind ik daar glimlachende lopers, misschien staat er in de tekst iets over afzien maar dat zie ik niet op hun gezicht. Rode tomaten vind je er ook niet.  Runnersworld of andere sites of tijdschriften: dat zijn altijd gespierde mensen. Ik heb ook spieren. En vet ook. Volgens BMI normen niet teveel, maar volgens lopersnormen véél te veel. En laten die looptenues nu dikwijls nogal strak zitten. Het is niet dat daar veel te verbergen valt. Reken daarbij dat lopen ook een gevecht is met zwaartekracht en je ziet het al van hier : er beweegt meer dan alleen maar mijn benen en armen.

Maar hé, ik loop graag. (Bij tijden). Tomaat of geen tomaat. Maar hé, who cares ? Ik loop ! Ik zwem (daar kunt ge ook al niet echt veel verbergen !).

Daarom vind ik dit filmpke geweldig ! Ode aan alle sportende vrouwen ! Laat u niets wijsmaken over hoe je er uitziet, tomaat of kreeft. Just do it ! Enjoy !

 

Stormachtige dagen !

 

Wat een weer is dat niet geweest deze week ! Woensdag stralende zon en zaterdag zag ik voor het eerst de voordelen van kilo’s lichaamsgewicht : ik vloog net niet in het rond.

Na mijn looptrainingen deze week én zwemtraining stond zaterdag een Aktiviawandeling op de agenda. Dat was vorige week ook zo, maar toen heb ik mij verdorie van de wijs laten brengen door wat regen. Slechte keuze ! Daarom dacht ik ’s morgens : no way dat ik thuisblijf ! Dus reed ik met mijn autootje (dat door zijn omvang merkelijk wat wind ving) richting Herselt om er kilometers te stappen in stormweer. Geheel en al gewapend ! 

Het was zalig ! Het deed mij denken aan die loopwedstrijd in Limburg toen we van de brandweer bijna niet mochten vertrekken omdat het niet veilig zou zijn. Toen waren er stukken waarvan ik de indruk had dat ik ter plekke liep omdat de wind me precies altijd weer terugblaasde. Nu zakte ik in de modder en was het inderdaad “bonken tegen de wind”, maar dat was zalig. Een mens is tenslotte geen serreplantje !

Die hevige winden hebben me wat mijn looptrainingen betreft, wel goed liggen. Zo staan op mijn schema’s intervallen maar moet ik eerst redelijk wat ‘inlopen’. Ik zal moeten veranderen van richting, want het inlopen (dat sowieso makkelijker is) gebeurt altijd mét wind en mijn intervallen (waar ik de laatste 20 seconden meestal denk dat ik ga doodvallen en mij moet concentreren op aftellen om niet op te geven) tégen wind. Dubbele uitdaging dus !

Toch zag ik deze week ook de schoonheid van dit alles in. Het was alsof wat zich in mijn hoofd en hart afspeelde (een slechte week !) ook vertaald werd in de natuur : tegenwind, obstakels, en niet opgeven maar gewoon doordoen.

Ik laat me niet (meer) van de wijs brengen. Just do it !

 

Rapport 2014

Een van de leuke dingen op het eind van het jaar is optellen hoever ik zou geraken mocht ik al mijn kilometersporten bij elkaar tellen.

Hip hip hoera, ik ben al een goed stuk in Spanje en kan in Alginet zelfs nog een flinke wandeling doen, want er staan maar liefst 1760 kilometers op mijn teller !

 

Vorig jaar waren er dat 1243 kilometer, toen zat ik zo ergens bij de grens Frankrijk-Spanje. Het lopen is behoorlijk minder geworden ten voordele van het zwemmen (ongeveer x 4 !), het fietsen (ongeveer x 3) en het wandelen x 1,25 (maar minder dan in 2012, wat me verwondert).

Per dag heb ik zo’n  39 minuten (cardio-) gesport, wat neerkomt om een dikke minuut per dag meer. Op een jaar maakt dat zo’n 7 uur sporten meer.

Omdat ik sport voor het plezier en variatie belangrijk is, maakt het voor mij niet zoveel uit welke activiteiten het zijn. In heel dit overzicht gaat het trouwens enkel en alleen over de cardio sporten van laag (wandelen) naar hoog (lopen) en bij sommige is meer kracht nodig dan bij andere (zwemmen, MTB).

Mijn eerste eenvoudige doel voor volgend jaar wordt dan ook gewoon 1 minuut per dag meer sporten. Natuurlijk dit zijn gemiddelden en ik sport niet alle dagen. 1 minuut per dag = trouwens al meteen 7 minuten per week meer = 6 uur per jaar meer.

En wat zijn jullie doelstellingen ?

 

Vakantie m/v

Zalig, zo’n midweek vakantie ! Hip hip hoera ! Samen met het lief ! Veel sporten (maar dan zonder het lief).

Vakantie volgens mij (v) : sporten, bewegen, ontdekken, lopen, fietsen, buiten en nog eens buiten, weer of geen weer ! Fietstochten maken !

 

En dit is vakantie volgens het lief (m).

“Schaken is een sport”, knipoogt hij dan.

Jaja, zie die pionnen bewegen !

Lopen met Spotify op : de kost

Onlangs liep ik heerlijk met Spotify op ‘m smartphone. Er staat gigantisch veel muziek op mijn smartphone, daar niet van, maar ik had gewoon zin “in iets anders” en wel in het onverwachte.

Want Spotify heeft immers ook de categorie “Stemming” en daar kan je vb. kiezen voor voor ‘work-out’ muziek met nog allerlei varianten erbij.

Ik was content. De beat zat er goed in en de meeste muziek kende ik gewoonweg niet. Anderzijds moet ik er meteen bijzeggen dat ik die muziek ook niet zou kopen. Allemaal goed voor even, soms verrassend en soms wat minder, maar niet goed genoeg om allemaal te kopen. Wél fijn om nieuwe muziek te leren kennen.

Eerst en vooral : dat ging goed. Ik heb de muziek zonder onderbreking gehoord. Zonder onderbreking hier in de zin van technische mankementen of onderbreking door een slechte internetverbinding. En nee, ik heb géén 4G (voor zover die er in Vlaanderen al zou zijn). Nu en dan zat er een stukje reclame tussen, maar eerlijk : Spotify overdrijft niet. Het valt dik mee. En dat ik reclame hoor is enkel en alleen omdat ik het gratis abonnement heb en niet het betalende (10 euro per maand).

Maar dat streamen, hoeveel zou dat kosten ? Verbruikt dat eigenlijk veel ?

Uit onderstaande grafiek blijkt dat een uur Spotify 42 MB verbruikt. Naargelang het abonnement je hebt moet je nu gaan rekenen.

Ik bel zelden en heb een pre-paid kaart van Aldi waar ik voor 4 euro 400 MB koop (1 maand geldig). Snel gerekend kost 1 uur Spotify mij dus 42 cent. Daar kan ik best mee leven. Het hoeft trouwens ook niet altijd Spotify te zijn.

Wil je graag weten hoeveel andere toepassingen als YouTube etc. verbruiken. Klik dan hier.