Overmoed komt …. (te veel en te hard lopen)

When I go for a run, often I’ll want to run as far or as hard as I can … and then I’m exhausted, and less likely to want to run tomorrow.

Let’s do less, and leave some in reserve. And enjoy the less that we do even more.

Hier gelezen

Je zou denken dat ik het ondertussen al geleerd heb na al die jaren, maar nee hoor. Dit kalenderjaar ben ik de afstanden behoorlijk gaan verlengen. Tot mijn grote verbazing ging dat goed. De snelheid zat er (nog) niet in, maar hé, sneller én langer kunnen lopen en dat in één beweging doen is misschien wel veel gevraagd.

Omdat dat lopen zo goed ging dacht ik : ik ga weer flink zwemmen. En tussendoor ook Aktiviatochten wandelen. En die fiets, dat moet ook. De grafiekjes waren mij goedgezind.

Maar ik merkte ook een vorm van sleur en vooral ik werd altijd maar moeër.

Naar verluidt is rust deel van de training. Ik zal het maar geloven zeker ?

Na de dip, de hit !

Gisteren begon ik – nadat ik het postje over ‘de schrik’ geschreven had, aan de laatste training van de week. Deze stond normaal op vandaag geprogrammeerd, maar er is weer concurrentie met de Aktivia-wandeltochten.

Nieuwe schoenen aan (voor het eerst) en op voor 7 km aan wedstrijdtempo. Hoe zou mij dat bevallen ? Buiten ? Op een licht heuvelachtig parcours ? In de regen ! Met redelijk wat wind ?  De idee was : hoe vroeger we er aan beginnen, hoe sneller het voorbij is !

Wel, ondanks alle negatieve gedachten vond ik het geweldig om buiten te lopen ! Ik had mijn Garmin geprogrammeerd om de juiste snelheid te lopen (en ook niet sneller) en liep voor de rest zorgeloos door regen en wind. Ik herkende weer de vele looppaden die ik normaal tijdens de lente/zomer/herfst neem en het was precies een ‘blij weerzien’, want op sommige paden van ons dorp kom ik enkel om te lopen.

Fijn ook de wind, koud was het niet. En zelfs de regen kon ik waarderen. Hop te midden in de natuur ! Na 7 km was ik nog ongeveer een kilometer van huis en die heb ik ook gelopen. De hele rit van 8 km heeft Garmin geen enkele keer ‘gepiept’, in het begin zei hij dat ik netjes “binnen bereik” liep (= binnen de aangegeven snelheidmarge) en dus maakte ik mij geen zorgen.

8 km en 12 seconden/km sneller dan het opgegeven wedstrijdtempo. 8 km genieten. Allez zeg, ’t gaat toch nog plezant worden !