Ik zou iets kunnen schrijven over mijn 9,5 km (die er maar 8 moesten zijn maar ik had geen zin om nog zover naar huis te wandelen) en de versnellingen die ik iedere kilometer gedaan heb. Maar dan eindigt het hier : training gedaan, warm, genoeg gedronken, alles volgens schema.
Geen inspiratie om daarover te schrijven. Daarom een beetje over de ‘aanverwanten’, zijnde mijn nieuwe sportzonnebril. Dat je zo’n ding in dit lekker weer wel kan gebruiken hoeft geen betoog. Moet het een sportzonnebril zijn ? Ik heb het jaren met mijn gewone zonnebril op sterkte gedaan. ’t is te zeggen met een oud modelletje dat enigzins nog sportief was, want met het model dat ik nu draag kan je écht niet gaan lopen, alleen flaneren ;-).
Gewone brillen zijn ook niet voorzien op sport. Ze glijden soms van je neus, ze zijn te zwaar, ze zweten (echt !) en je hebt er de glazen zijn niet altijd groot genoeg, het montuur is soms regelrecht een handicap, terwijl je daar in het gewone leven niets van voelt. Hoe dan ook, ik wou een sportzonnebril. Om te lopen en te fietsen. Voor het fietsen is dat minstens even belangrijk omdat je – zelfs al zie je goed – van alles in je ogen krijgt, en er moest maar eens een vliegje in mijn oog raken bij een afdaling laat staat een opspattend steentje !
Ik ging naar de bekende optieker de nabijgelegen stad waar ze alle mogelijke merken hadden. Zelfs zwembrilletjes op sterkte – iets wat voor mij niet hoeft want ik ben bijziend en hoef niet noodzakelijk een halve kilometer verder in het zwembad te zien. Bij lopen en fietsen is dat wel iets anders !
De dame leidde me meteen het Adidasassortiment binnen. Ik denk dat ze dat deed om 2 redenen : enerzijds omdat ik een bril op sterkte moest, en anderzijds omdat ik bij voorkeur verwisselbare glazen wou. In de winter mocht het een ‘gewone’ (niet gekleurde) zonnebril worden.
Uiteindelijk werd het de Adidas Gazelle. Diezelfde als op het fotootje. Hij is zeer licht, hij staat goed op mijn hoofd en valt er niet af (ook niet bij het mountainbiken) en dat komt deels omdat de oortjes verstelbaar zijn en ook de ‘neusclip’ of hoe heten ze zoiets. En ja, hij staat mij toch een beetje, wat zeker neit van alle brillen te zeggen valt. Zo’n bril is de basis en kan door iedereen gedragen worden. De bril – zoals op de foto – is NIET op sterkte. Hij kostte zo’n kleine 150 euro.
Adidas heeft vervolgens een soort ‘clip’ die je voor de glazen zet en in die clip kunnen geslepen glazen (op sterkte dus). Zo’n clip (zie volgende afbeelding) kost 50 euro zonder glazen. Omdat ik zeer eenvoudige glazen heb (- 1.75) viel de prijs van de glazen nog mee : zo’n kleine 40 euro denk ik. Tenslotte moest ik nog glazen voor in de winter, kleurloze dus. En die moeten de gekleurde vervangen. Dat is mogelijk want de bril is daar voor voorzien. 
Die kostten ook weer zo’n 40 euro. Samengeteld heb ik zo’n 240 euro betaald voor een zonnebril op sterkte of 280 euro met de verwisselbare glazen.
Nu ik de bril een paar weken heb, toch een paar bedenkingen. Bestaan er geen sportbrillen waarbij het glas onmiddellijk op sterkte is ? Die clip heeft immers nadelen. Ten eerste komt die uiteraard dichtbij bij mijn ogen te staan en gaan mijn wimpers er nogal eens tegen. Ten tweede zie je die clip wel degelijk ‘door’ de bril als je recht voor me staat. Ik vind dat niet zo’n bijzonder goed zicht, al kan ik er best mee leven. Maar erger (ten derde) is dat je dat ding heel slecht kan poetsen. Het clipje is veel kleiner dan de glazen van de eigenlijke zonnebril maar als je gaat moutainbiken of fietsen kruipt er natuurlijk van alles tussen die twee glazen. Niet echt veel, ik ga hier niet overdrijven, maar glas moet gewoon helder zijn en je moet ‘m toch nu en dan poetsen.
Ik vind dat Adidas nogal voor een omslachtige oplossing gekozen heeft. Het lijkt alsof ze brillen hebben ontworpen die goed zijn (ik heb er geen klachten over) en dan plots gedacht hebben dat ze ook iets moesten verzinnen voor de ver- of bijziende medemens. Konden ze dat nu niet in één keer, op bestelling natuurlijk ? Je kiest je sportbril, het soort glazen en dat wordt er later in gezet. Zo gaat het toch ook met een gewone bril.
Maar misschien bestaat wat ik wil niet : een goed design met onmiddellijk de juiste glazen. In massaketens (Pearl, Hans Anders) kenden ze het ook niet. Daar blijft het gewoon het kiezen van een bril en de glazen. Zij hebben dan wel wat ik wil, maar geen sportmontuur.
Geheel ontevreden ben ik zeker niet. Het ding staat goed op ‘m neus en ik draag ‘m graag. Maar misschien had ik minder snel moeten beslissen. Er was ontzettend veel volk in de winkel (iedereen moest natuurlijk een zonnebril hebben, al dan niet om te sporten) en wellicht heb ik daar een beetje teveel druk laten meespelen.
Wie nog een sportzonnebril op sterkte wil, is hierbij dus een beetje ingelicht !
Iedereen zal het wel weten : bij een goed ‘up tempo’ muziekje loop je ‘vanzelf’ sneller. En misschien ook omgekeerd. Nu is het lang geleden dat ik nog met muziek gelopen heb, maar de gedachte dat muziek je daadwerkelijk kan ‘helpen’ bij een training is mij nooit helemaal ontgaan. Ik kwam zelfs tot deze gedachte : als ik nu eens op een korte afstand, zeg maar 5K, allemaal muziek programmeer met een redelijke snelheid. Met een hoog aantal beats per minute ? Ik weet dat ik bijna vanzelf sneller loop dan. Gewoon een experimentje, niet meer of minder.
Kaat loopt, zwemt, fietst .... 
