Vandaag stond er nog eens 7 km aan wedstrijdtempo op het programma. Dat liep goed, ik liep zo’n 10 seconden/km sneller dan het wedstrijdtempo, dus dat ziet er goed uit (er moeten dan ook nog 9 km méér afgelegd worden en Antwerpen is best ‘heuvelachtig’ met al z’n tunnels !)
Werden verder aan de test ontworpen
- een nieuwe (korte) loopbroek
Voor een uitdaging mag er wel eens eens iets nieuws gekocht worden . Testen is echt wel nodig want de vorige keer kocht ik er eentje van Nike en die zakte gewoon af. Ik kocht er eentje van Kalenji. Die zat goed maar had een brede, niet spannende rekker. De eerste kilometer leek de broek inderdaad wéér af te zakken (stel u voor, in een wedstrijd !) maar nadien leek hij precies te blijven zitten.
Samengevat : twijfel ! Waarom steken ze geen touwtjes meer in die loopbroeken ? Dat is toch ‘extra’ veilig (mocht de rekker het begeven ! Of door te veel wassen te slap worden ?). - de nieuwe loopschoenen
Ik had er nog maar één keer mee gelopen en dit zou de tweede keer worden. Ook hier twijfel alom, ik heb het gevoel dat ze niet zoveel steun geven als ‘m oude.
Samengevat : misschien toch de oude schoenen aan ? - de (nieuwe) camelback ( Decathlon)
Ik had er vroeger eentje maar kreeg van mijn schoonmama een nieuwe én betere. Een prima beschrijving vind je bij Ruth, maar wat ik vooral goed vind zijn de 2 zakjes aan de riempjes vooraan. Ik liep vroeger altijd met een drankbelt en dat was wel goed. Het voordeel is dat ik bij zo’n belt 2 flesjes water en 2 flesjes sportdrank kan nemen en zelfs beslissen waar ik op het moment nood aan heb. Uit trainingen met mijn vorige camelback heb ik echter ervaren dat ik meer (frequentie) drink met een camelback. Daarbij komt dat het lief niet meekomt naar Antwerpen en ik ook al een GSM en sleutel (van de auto toch !) wil bijhouden.
Dus werden de riempjes goed gezet en ik was verrast door het gemak ! Ik merkte er amper iets van. Ik vreesde nog even voor het zweten (20 graden) maar dat viel op z’n minst evengoed mee als de belt die dan weer ‘spant’.
Samengevat : helemaal goedgekeurd ! - de gellekes
Bij trainingen heb ik nu en dan een regelrechte dip. Ik geef onmiddellijk toe dat dat komt omdat ik ‘voeding’ niet verbind met ‘sporten’. Ik heb er ook weinig inzicht in maar herinner me van de halve marathon Eindhoven dat ik echt te weinig gegeten had. (zoiets als 3 broodjes ’s morgens en ’s middags een banaan). Nu is het plan om ’s morgens goed te ontbijten en ’s middags een pastamaaltijd (koud) te eten. Voor de wedstrijd goed drinken (wat ik ook altijd vergeet) en nog een energiereep. Dat is het plan. En voor alle zekerheid ook een paar gellekes meenemen. Een paar jaar geleden dat ik goede ervaringen op de triatlon, na het zwemmen kan wat suiker wel helpen. Maar omdat niet iedereen alles evengoed verteert heb ik toch maar getest. De ‘simpele’ gellekes zijn goed bevonden !
En nu is het dus enkel maar afwachten tot zondag. En rusten ! Want ja, ook dat moet ik leren dat het geen zin heeft om tot de laatste moment nog te trainen. Het is zo’n vreemde logica, want ik denk zoveel van ‘hoe meer je oefent, hoe beter’, maar rust is bij sport ook deel van de oefening.
Een doeltijd heb ik niet voor ogen. Als ik zie wat ik nu kan zit ik volledig op schema.
We zien wel !
Kaat loopt, zwemt, fietst .... 