The Nike+ Challenge

Ik kan mijn eigen ogen niet geloven. Ik ben geen wedstrijdloper en zie er ook het nut niet van in. Het belangrijkste vind ik de fun, ’t moet leuk zijn en geen overtollige stress met zich meebrengen. Dus heb ik nog nooit echt iets strafs gedaan denk ik. Nog altijd niet trouwens. Maar nu zie ik – door die Nike+ Challenge, dat ik plots meer begin te lopen. Dat ik tegen mezelf zeg : een dag er tussen om te rusten, moet dat wel ? , terwijl ik anders na het lopen dacht ‘ha, morgen rustdag !‘. Nu denk ik na het lopen : “hoeveel kilometers ga ik morgen lopen ?” in plaats van de welverdiende rust. Kapot ben ik niet. Ook dat verbaast mij. Kaat loopt en loopt. Nog altijd op de loopband, dat wel, en niet volgens Mario’s schema met intervaltrainingen, heuveltrainingen en nog van dat moois, want dat helpt de Challenge niet. Dus nee, ik heb voorlopig het schema aan de kant gelegd en loop, loop, loop kilometers als nooit tevoren aan een tempo dat redelijk is – al zegt de Nike nog altijd (!) dat ik trager loop. Gisteren 10 kilometer gelopen, vandaag een lapje van 8 km erbij. En morgen ?
Na de bloggerschallenge zal er toch een half tot een weekje rust komen, want zoveel kilometers op een week heb ik nog nooit gelopen. Echt hard loop ik niet, maar zoals gezegd, aan een voor mij redelijk tempo.

In hoeverre dit mijn trainingsschema voor de 10 mijl zal schaden weet ik niet en ik lig er ook niet van wakker. Ik loop beter en meer dan vorig jaar en dat is al goed. Doel van de 10 mijl Antwerpen is uitlopen en bovenal : genieten, al hangen de twee aan elkaar. Aangezien ik nu met regelmaat 10 km loop en tussendoor ook eens een 10-mijler, denk ik dat het wel zal lukken. Na de BloggersChallenge wordt het dus : half weekje tot week rusten en dan volle bak voor Antwerpen.

Ik vraag mij af wat er van mij zou worden mocht die Challenge nog langer duren. Wat er ook van zij : als het over kilometers vergaren gaat, die Challenge werkt. Ik vind het ook de meest leuke Challenge, want kilometertjes vergaren is voor iedereen haalbaar, al moet de ene er gewoon langer over doen dan de andere.