Twee maand geleden liep ik bij wijze van voorbereiding 16 km. 10 mijl dus. Die liepen goed en ik liep alles netjes binnen de lijntjes. Hartslag goed én op de vooropgestelde snelheid. Helemaal klaar voor die 10 Mijl !
Nu een bijna 2 maand later en véél meer trainingen achter de rug loopt het helemaal niet meer goed. Het is alsof mijn lichaam kapot gelopen is, evenals mijn geest. Toch blijf ik lopen en trainen.
Kon ik begin januari nu en dan niet goed slapen, nu slaap ik nooit meer door. Ik ben duizelig en mijn lichaam komt gewoonweg niet meer tot z’n positieven. Verschillende medicatie leverden niets op. Tot de sportarts begon over ‘te veel in eens’. Ik loop nog altijd geen jaar en ben in datzelfde jaar een kleine 20 kg (!) verloren. Ik ben mijn eetlust verloren (schijnt nog voor te komen bij lopers) maar heb er een grote vechtersmentaliteit bijgekregen : ik wil niet opgeven ! Het is alsof je gestraft wordt voor je vele werken.
Ik weet niet wat het zondag zal geven. Ik heb alvast geen verwachtingen maar zal gewoonweg aan de start staan. Als ik het twee maand geleden kon, dan moet ik het nu ook kunnen denk ik, al weet ik dat het lichaam niet zo in elkaar zit. Ik troost mij met het feit dat ik deze week nog 15 km duurloop achter de kiezen gelaten heb. In één week kan het toch niet zo’n vaart lopen ?
Wat na de Tien Mijl ?
Nooit meer, denk ik. Maar ik denk al wel weer met ontzettend veel goesting uit naar Dwars door Mechelen, De Ladies Run en de vele loopjes in de dichte en verre geburen … zij het 5 of 10 km. Ik denk zelfs om deel te nemen aan de Abdijtocht op 1 mei. WEL weer 15 km, maar je begint en eindigt wanneer je wil en ik zie hem als het verlengde van de 10 mijl. Er zitten geen 10 dagen tussen… Update : de wandelaars starten wanneer ze willen, de lopers starten samen !
Wanneer ik andere loopblogjes lees dan lees ik (bijna !) enkel positieve ervaringen. Het gaat jullie allemaal zo ontzettend goed. Ik veronderstel dat bloggers misschien ook wel minder of niet schrijven als het niet gaat. Hoe dan ook, ik blijf het lopen een zeer warm hart toedragen en geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt om er mee te stoppen. Ik denk dat die 10 mijl en 4 x trainen per week te hoog gegrepen zijn. Nu toch. 3 x trainen per week zie ik beter zitten en een kortere afstand nog meer.
Na 20 april schrijf ik weer leuke verhalen. Zeker weten !
Kaat loopt, zwemt, fietst .... 
Pingback: Keep on moving ! (Even dromen) | De wereld van Kaat
Hi Kaat,
Deze laatste week rusten, rusten en nog eens rutste met 1 of maximum 2 ontspannen recupuratieloopjes.
Veel succes en tot zondag
Hoi Kaat, via de coach zijn blog hier terecht gekomen. Voor mij is het ook mijn eerste 10 miles. Het is inderdaad zo dat naar een wedstrijd toe trainen met een schema, heel wat energie en opoffering vergt. Ik moet mezelf ook vaak overtuigen om “te vertrekken”. Je durft geen training te missen, want hoe moet het dan verder met de andere trainingen…? Toch heb ik ondervonden dat je er “sterker” van wordt. Uiteraard blijft de twijfel er: “Hoe moet ik mijn krachten doseren? Zal ik de motor in’t begin niet te veel opblazen? …” We zien wel wat het wordt! In ieder geval, heel veel succes!!
Blijven gaan ! Niet overtrainen, het moet plezant blijven.
En tot aan de start zondag 🙂